نقش هنرسازه های بدیعی در تعجب برانگیزی مخاطب از دیدگاه فرمالیسم روسی در سوره های مکی(مطالعه ی موردی: ده سوره از جزء سی ام)

thesis

دانشگاه تربیت معلم - تهران - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
author الیاس مخمی
adviser حسین ابویسانی هومن ناظمیان
publication year 1394

abstract

لفظ "هنرسازه" به مجموعه ای از فنون بلاغی ای اطلاق می شود که از عوامل زیبایی شناسی آثار ادبی به شمار می روند. صورت گرایان بر این عقیده اند که هنر در وهله ی نخست، موضوع سبک و تکنیک است؛ تکنیک علاوه بر این که شیوه می باشد، موضوع هنر نیز هست؛ بنابراین "آن چه" نویسنده می گوید مهم نیست، بلکه این که "چگونه" می گوید اهمیت دارد، همچنین آن چه را که صورت گریان روس در ادبیات و هنر قابل مطالعه و بررسی می دانند فقط حوزه ی هنرسازه هاست و نه چیز دیگر. در این پایان نامه سعی شده است بر اساس تقسیم بندی شفیعی کدکنی از هنرسازه های بدیعی، میزان مفید یا غیرمفید بودن آن ها در ده سوره از جزء سی ام (النازعات، الإنفطار، البروج، الطارق، الأعلی، الغاشیه، البلد، الشمس، الهمزه و الناس) بررسی شود، سپس با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی و با تکیه بر مولّفه های پنج گانه ی فرمالسیم روسی، به بیان نقش این هنرسازه های بدیعی در تعجب برانگیزی مخاطب پرداخته شود. این پژوهش با بررسیِ ده سوره ی مکی به نتایجی دست یافته است که مهم ترین آن ها انعکاس بی-شمار هنرسازه های بدیعی از نوع مفید است. این نوع هنرسازه ها با توجه به ویژگی هایی چون موسیقی و تداعی، در مولّفه های پنج گانه ی فرمالیسم روسی یعنی "ادبیت"، "فرم"، "آشنایی زدادیی"، "جادوی مجاورت" و "ساختار ساختارها"، به شکل شگفت انگیزی تداعی کرده و در نتیجه باعث جذب و تعجب برانگیزی شنونده و خواننده ی سوره های مکی شده است.

similar resources

نقش هنرسازه‌های بدیعی در تعجب‌برانگیزی مخاطب در سوره‌های مکی با تکیه بر نقد فرمالیسم روسی (مطالعة موردی: سوره‌های «بروج» و «غاشیه»)

هنرسازه‌های ادبی از مهم‌ترین مباحث مطرح در حوزة نقد ادبی، به‌ویژه علم بلاغت هستند که فرمالیست‌های روس نیز به آنها توجه زیادی داشته‌اند. لفظِ «هنرسازه» به مجموعه فنون بلاغی اطلاق می‌شود که در عربی با اصطلاح «الفنون الأدبیة» شناخته می‌شود و در مطالعات فرمالیسم به جای "priem" روسی و "device" انگلیسی به کار می‌رود. این مقاله با رویکرد فرمالیسم روسی نوشته شده‌است. صورت‌گرایان روس معتقدند هنر در مرتبة...

full text

زیبایی شناسی در جزء سی ام قرآن کریم

استعاره تشبیهی است که یکی از ارکان آن حذف شده است و ذهن را از چیزی به چیزی شگفت انتقال می دهد. این تحقیق که با روش کتابخانه ای و از راه تبیین بلاغت استعاره در صدد شناخت مفاهیم آیات به کمک این آرایۀ بیانی است نشان می دهد که هشت نوع استعاره در جزء سی ام قرآن کریم به کار رفته است که عبارتند از: مصرحه، مکنیه، مرشحه، تمثیلیه، اصلیه، عنادیه و تخییلیه. همچنین از میان انواع استعارۀ، استعاره های مصرحه و...

full text

زیبایی شناسی در جزء سی ام قرآن کریم

full text

بررسی جلوه های بلاغت و زیبایی در سوره ی اخلاص

قرآن کریم به عنوان رهاورد نبوت پیامبر اسلام (ص)، متنی و حیانی است که در قالب ادبیات بشری تجلی یافته است. این متن بر اساس مبانی کلامی، معجزهی قولی و برخوردار از دو ویژگیِ "حکمت" و "بلاغت" است. ویژگی نخست ناظر بر محتوی و ویژگی دوم حاکم بر قالب است. هریک از دو ویژگی یاد شده شرایط و مقتضیات خاص خود را دارد از جمله به اقتضاء بلاغت مستلزم اسلوبی شکوهمند و متنی سرشار از عناصر زیبایی شناختی است از این ...

full text

ساخت های همپایه در جزء سی ام قرآن کریم

دوفصلنامه ی پژوهش های قرآنی در ادبیات، دانشگاه لرستان سال دوم، شماره ی اول، پیاپی سوم، بهار و تابستان 1394 هـ. ش/2015م صفحات 65- 91 ساخت های همپایه در جزء سی ام قرآن کریم مرتضی قائمی[1] فائزه صاعدانور[2] چکیده برای انتقال پیام های آسمانی، امکانات زبانی به زیباترین شکل ممکن در قرآن کریم به کار رفته است. یکی از ویژگی های سبکی جزء سی ام قرآن کریم، استفاده گسترده از ساخت های همپایه است. همپایگی در ...

full text

گونه های توازن در متن قرآن کریم « نگاهی زبانشناختی و با تأکید بر جزء سی ام»

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}

document type: thesis

دانشگاه تربیت معلم - تهران - دانشکده ادبیات و علوم انسانی

Keywords

هنرسازه های مفید و غیرمفید سوره های مکی تعجب برانگیزی زیبایی شناسی

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com